WEDUWEN VAN SREBRENICA

LIEFDE VOOR DE WEDUWEN VAN SREBRENICA

Het leven kan heel wreed zijn. Vanaf de genocide op hun mannen en zoons in 1995 was er niemand die een hand uitstak naar deze moeders. Lees hier het schokkende verhaal van Munira of bekijk het filmpje hieronder van Hanifa.

Uiteindelijk is in 2015 op initiatief van Stichting Proplan en in samenwerking met MFS Emmaus het bezoekwerk begonnen. Als naam werd gekozen: ‘Ljubav za Majke Srebrenice’. (Liefde voor de Moeders van Srebrenica) Stichting Proplan financiert, Emmaus voert uit.

Elke dag gaan ze erop uit in hun 4 x 4 Dacia Duster. Weer of geen weer, ze doen het. Meestal één uur of meer onderweg over karrensporen, (een verharde weg is een luxe) om bij de eerste weduwe te arriveren. Vier vrouwen, Nermina, Ilda, Deniza en Emina. Twee teams op weg naar de weduwen in hun schamele huisjes ergens in de bergen rondom Srebrenica. Zo’n bezoek voelt voor deze weduwen als een kostbaar geschenk. Ze zien zelden of nooit iemand. Zij krijgen een arm over hun schouder gelegd, er wordt geluisterd naar hun schokkende verhalen en tranen worden gedroogd. Door hun eenzame bestaan zien ze enorm uit naar zo’n bezoekje aan huis. Voor wat kleine klusjes draaien ze hun hand niet om. Is de kraan lek of moet er hout worden gehakt, ook dan wordt geholpen. Drie keer per jaar zijn er (lotgenoten)bijeenkomsten met een gezamenlijke maaltijd en zijn er creatieve breiworkshops. Het zijn juist deze onderlinge ontmoetingen die zo enorm helpen bij hun innerlijke pijn. Kijk en luister naar het indrukwekkende verhaal van Hanifa Djogaz.

HELP MEE!

Het bezoekwerk is verre van gemakkelijk. Indien acute hulp nodig is – soms midden in de nacht – dan is er maar één mogelijkheid, met hun klassieke Nokia bellen ze het bezoekteam. Hun enige ‘ life line’.

Stichting Proplan financiert dit zo belangrijke en prachtige werk, verder is er niemand die structureel bijdraagt in de kosten. (De salarissen van de vier maatschappelijk werksters, de auto- en telefoonkosten, het regelmatige presentje, enz.) Soms weten ze zelf niet dat ze jarig zijn, maar het bezoekteam wel. Hen dan te verrassen met wat lekkers zorgt voor een grote golf aan dankbaarheid en de nodige tranen. Dat maakt de impact van ons werk nóg duidelijker. 

Dit werk voor deze vergeten weduwen zal nooit de voorpagina’s halen of welk journaal dan ook. Maar God ziet hun tranen en hoe mooi kan u daar heel eenvoudig aan meehelpen, bijv. door maandelijks iets bij te dragen aan deze dappere moeders. Vrouwen de moed hadden terug te keren naar hun plek waarvan gevlucht. Help mee en doe het gelijk via onderstaande knop.

In een straal van 60 km van Srebrenica wonen er meer dan 1500 weduwen. Wat zouden wij graag nog veel meer van deze moeders willen opzoeken. Namens al deze moedige weduwen: bedankt!